مواد بازیافتی و منافع بازیافت برای محیط زیست
انسان به طور معمول از انواع وسایلی که قابلیت بازیافت دارند در طول زندگی خود بهره می‌جوید؛ بسیاری از این وسایل که در طی زندگی از آن استفاده می‌شود، می‌تواند پس از مصرف با انجام انواع عملیات‌های مختلف، بار دیگر به چرخه‌ی استفاده در زندگی روزمره بازگشته و به حفظ و سلامت محیط زیست کمک کند. اما بسیاری از وسایل و اجسامی که در طول روز از آنان استفاده می‌کنیم نیز قابلیت زندگی مجدد نداشته و با رها شدن در طبیعت، می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد کند. در این مقاله از سایا شیمی به مواد قابل بازیافت می‌پردازیم و مزایا و معایب بازیافت را به اختصار توضیح می‌دهیم. با سایا شیمی همراه باشید.
زباله در محیط زیست !
انسان‌ها در طول زندگی خود مقدار بسیار فراوانی زباله تولید می‌کنند، که اصلا اتفاق خوبی برای محیط زیست نیست. زباله در حقیقت پسماندهای به جا مانده از یک وسیله یا یک غذا می‌تواند باشد و به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌گردد، اما به طور کلی به دو دسته‌ی بزرگ شامل انواع زباله می‌شود که عبارتند از: زباله‌های تر و زباله‌های خشک.
بازیافت ؛ نجات دهنده محیط زیست
-
زباله تر
زباله تر عموماً به زباله‌هایی گفته می‌شود که دارای رطوبت بوده و می‌تواند قابل بازیافت یا غیر قابل بازیافت باشد. این زباله‌ها شامل پسماند مواد غذایی، پسماند میوه‌ها و سبزیجات می‌باشد که با انجام تغییراتی می‌توانند بازیافت شوند.
-
زباله خشک
زباله‌های خشک رطوبتی نداشته و شامل گروه وسیعی از انواع پلاستیک‌ها، کاغذها و… می‌باشند. زباله‌های خشک عموما تجزیه پذیر نیستند و شامل مواد ارگانیک نشده و بیشترین بازیافت را در میان این گروه از زباله‌ها می‌توان یافت. علاوه بر این دو گروه، زباله‌ها به دسته‌های بهداشتی و الکترونیکی نیز تفکیک می‌گردد که متناسب با هر دسته به جمع آوری و از بین بردن این زباله‌ها اقدام می‌شود.
بازیافت
بازیافت به هر عملی که می‌تواند باعث بازگشت یک زباله به چرخه تولید و استفاده دوباره از آن بینجامد گفته می‌شود. زباله‌ها بر اساس دسته‌بندی‌های مختلف طبقه بندی شده و هر طبقه با روند بازیافت متفاوتی روبه رو شده و بسیاری از این زباله‌ها نیز قابلیت بازگشت به چرخه‌ی تولید را ندارند. بازیافت کردن باعث کاهش زباله‌های رها شده در طبیعت می‌شود و به سلامت محیط زیست کمک شایانی می‌نماید. بازیافت زباله نخستین بار در قرن ۴ پیش از میلاد مسیح رخ داده است. در آن زمان، کاهش مواد اولیه باعث شده تا بسیاری از زباله‌های انسانی با بازیافت شدن، دوباره مورد استفاده قرار گیرند. اما به طور رسمی در سال ۱۰۳۱ ژاپن اولین کشوری بود که به بازیافت زباله بخصوص بازیافت کاغذهای باطله رو آورد؛ در آن زمان تمام کاغذهای باطله از سطح شهر جمع شده و با استفاده از ابتدایی‌ترین روش‌های بازیافت، به تولید دوباره کاغذ پرداختند. پس از آن در سراسر جهان، با روش‌های مختلف، انواع زباله‌های خشک و تر راهی روند بازیافت شدند و در اوایل قرن ۲۰ میلادی، دولت‌ها با شعار «زباله ثروت است» به تشویق مردم برای تفکیک زباله‌ها و بازیافت آن پرداختند و ابتدای قرن ۲۱، بازیافت مواد الکترونیکی و بازگشت آنان به چرخه‌ی استفاده مجدد اتفاق افتاده است.
مراحل انجام کار
عملیات بازیافت می‌تواند مراحل مختلفی داشته باشد، چرا که محصولات ناشی از بازیافت بسته به مراحل و محصول مورد استفاده از کیفیت متفاوتی برخوردار بوده و این کیفیت می‌تواند به روی محصول تولید شده از مواد بازیافتی نیز تاثیر گذار باشد. اما بعضی از مواد بازیافتی تنها یک مرحله از تبدیل را می‌گذرانند و این محصولات پس از بازیافت دوباره به شکل کالای قبلی یا کالایی متشابه قبلی بدون آن که ویژگی‌هایش تغییر کند می‌شود؛ مثل کاغذ که پس از گذراند مرحله‌ی بازیافت به کاغذ جدید با همان ویژگی‌های سابق تبدیل می‌شود. در بازیافت دو مرحله‌ای، محصولات پس از بازیافت به کالایی متفاوت اما با ماهیتی یکسان تبدیل می‌شوند؛ به طور مثال، استفاده از پلاستیک بازیافتی برای تولید تایر خودرو. این نوع بازیافت به محیط زیست کمک بزرگی می‌کند چرا که محصولات تا زمان نابود شدن و تجزیه، می‌توانند وارد چرخه‌ی بازیافت دو مرحله‌ای شوند. نوع دیگر بازیافت نیز وجود دارد که مواد قابل بازیافت را تبدیل به مواد خام اولیه، مثل نفت، می‌کند. در این نوع بازیافت، مواد دیگر توانایی بازگشت به چرخه تولید را نداشته و از این طریق می‌توان از انرژی موجود در این محصولات استفاده نمود. به طور معمول از روش سوم بازیافت برای محصولاتی که قادر به بازیافت مجدد دو مرحله‌ای نیستند استفاده می‌گردد.
چه موادی بازیافت می‌شود؟
باید دانست که هر محصول و هر ماده‌ای توانایی بازگشت به چرخه بازیافت را ندارد. ظروف و بطری‌های شیشه‌ای، قوطی‌های آلومینیومی یا فولادی، بطری‌های پلاستیکی، روزنامه‌ها و مجلات باطله، کاغذهای مچاله شده، جعبه‌های مواد شوینده و مقوایی که با روغن برخورد نداشته‌اند، وسایل خانگی الکترونیکی مانند تلویزیون، یخچال، کامپیوتر، رادیو و همچنین لباس‌ها و کفش‌های استفاده شده همگی می‌توانند بازیافت شده و دوباره تبدیل به محصولات جدید شوند. زباله‌های تر نیز می‌تواند تبدیل به خوراک دام یا کود کمپوست شده و بدین شکل مورد استفاده مجدد قرار گیرد. موادی مثل ظروف یکبار مصرف، باتری‌ها، کاغذهای خیس یا چرب شده و حتی کاغذهای خورد شده، پوشک و پد بهداشتی، سلفون، چسب، انواع روغن و لامپ‌های کم مصرف توانایی بازگشت به چرخه بازیافت را نداشته و باید با روش متناسب از بین بروند.
بازیافت ؛ نجات دهنده محیط زیست
مزایا و معایب
از مهم‌ترین مزایای انجام بازیافت، کاهش آلودگی محیط زیست بوده و آسیب کمتری به آن وارد می‌شود. اما همان طور که همه می‌دانیم، محیط زیست بر زندگی انسان و حیوانات تاثیر مستقیم دارد و حفاظت از آن حائز اهمیت ویژه است. همچنین بازیافت زباله‌ها از گرمای جهانی کاسته و آسیب کمتری به لایه‌ی ازون وارد می‌کند و از طرف دیگر باعث کاهش حجم زباله‌های دفن شده می‌گردد که این موضوع نیز به سلامت محیط زیست کمک می‌کند. اما در مقابل تمام این مزایا، هزینه‌ی بسیار بالای مراحل بازیافت و امکان وجود انواع بیماری‌ها و آلودگی‌ها در مواد بازیافت شده از معایب انجام بازیافت می‌باشد.
ممنون که تا انتها همراه این مقاله بودید. سایا شیمی پارت برای شما عزیزان آرزوی سلامتی داشته و شما برای خرید ایمن و مطمئن مواد شیمیایی مرغوب می‌توانید به وبسایت رسمی سایا شیمی پارت مراجع نمایید.